Alnıma Bir Rahmet Düşüyor

Ben hiç böyle ıslanmamışım

Ne Üsküdar’da ne Fatih’te.

Melekler öptükçe

Alnımın çizgileri değişiyor karış karış

Adını Allah’ın şefkatinde buluyorum

Ve sesleniyorum sana:

Rahmet Rahmet Rahmet!

Ruhum sancılardan evvel

Bühmâları kanatarak geçmiş o diyara

Diriltsin diye beni tekrar annem

Annemden sıyrılıp da sitemler etmişim

Yeryüzü canlılarına

Bir şelalenin başucunda

Kımıl kımıl beklemişim

İşte karşımda mavi bir gölgelik

Çarpışmış ama parçalanmamışız

Bir çalılık gibi iç içe girmiş, sonrasında

Sanki kum taneleri gibi dağılmışız

Yalnız benden sana senden bana

Bizden yücesine

Cevherin içine dalıp

Dilime değmeden şarabın bir damlası

Sarhoş olmuşum.

Ayıplanacak iş değil bakmasınlar bana

Varsa marifeti ben bilmem

Alemlerin birbirine karışmasını bilmiyorum anlatmayı

Gözleri olana misâl olmak derdi benden uzak

Sensin yakın olan vatanımın bir ucunda bana.

Bir rahmet düşüyor alnıma

Göğsümde karış karış bir meleğin elleri dolaşıyor.

İçimde tutunamayan bir merhamet,

Ne Güneş’e benzeyen ne Ay’a

Ne minik yavruların mahzunluğuna

Hepsine karışıp bulanmış bir güzellik

Mavi bir gölgeliğin kucağına doğru akıyor.

Ben hiç böyle ıslanmamışım

Ne Üsküdar’da ne Fatih’te.

Melekler öptükçe

Alnımın çizgileri değişiyor karış karış

Adını Allah’ın şefkatinde buluyorum

Ve sesleniyorum sana:

Rahmet Rahmet Rahmet!

-31.03.2020